Kostumet me dy pjesë janë veshur që në antikitet. Ato i gjejmë në afreske, mozaikë të epokës greke dhe romake. (Ato më antiket i takojnë vitit 1400 para Krishtit)
Bikini modern është shpikur nga francezi Louis Réard në Paris më 1946.
Emri u mor nga grumbulli i Bikinit, në ishujt Marshall, në të cilat, në po të njëjtin vit Shtetet e Bashkuara të Amerikës bënin teste nukleare: Reard mendonte se hedhja në treg e rrobave të reja do të kishte efekte shpërthyese dhe plasës.
Modeli i Reard përpunonte punën e Jacques Heim, i cili dy muaj më parë kishte shpikur Atomin, (kështu quheshin rrobat e banjos të propozuara nga ai, për shkak të zvogëlimit të përmasave), i vlerësuar si kostumi i banjos më i vogël në botë. Reard e bëri Atomin edhe më të vogël, por fillimisht nuk arriti të gjente ndonjë modele që të guxonte ta vishte. Përfundoi duke marrë si modele Micheline Bernardini, stripstiste në kazinonë e Parisit
Bikini në kulturën moderne
Do të duheshin 15 vjet që bikini të pranohej në SHBA. Në 1951 bikinit ishin të ndaluara në konkursin Miss Bota. Në 1958, bikini i Brigitte Bardot në filmin “Zoti krijoi gruan” krijoji një treg për rrobat e banjos në SHBA dhe në 1960 kënga e Brian Hyland “Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini” i hapi rrugën blerjeve të bikinit. Më në fund bikini u bë popullor dhe në 1963 filmi “Beach party”, me Annette Funicello dhe Frankie Avalon ishte filmi i parë i një sërë filmash që e bënë bikinin një ikonë të kulturës pop.
Evolucioni i bikinit
Kohët e fundit, termi monokini u përdor për të treguar rrobat e banjos topless. Ndërsa bikini ka dy pjesë, monokini ka vetëm një pjesë (vetëm pjesa e mbathjeve).
Në vendet ku monokini është i përdorshëm, përdoret zakonisht (me pak shaka) termi bikini, i cili i referohet një veshjeje të përbërë nga dy elementë: mbathjet dhe kapelja. Emir monokini është “shpikur” nga Rudi Gernreich.
Një tankini është një kostum banjoje që ka një pjesë të sipërme më të mbuluar, nga ai i bikinit dhe me mbathje të njëjta me ato të bikinit. Një bikini “braziliana” është një version alternativë, më pak i mbuluar, në të cilin pjesët e poshtme (mbathjet) dhe ato të sipërme zvogëlohen në trekëndësha dhe lidhen me lidhëse.
Pjesa e poshtme e bikinit u zvogëlua më tepër në vitet ’70 me futjen e tangave braziliane, në të cilën pjesa e poshtme (mbathjeve) është e zvogëluar kaq shumë, sa nxjerr në pah gjithë pjesën e fund-shpinës.
Trikini janë rrobat e banjos me trup, por që pjesa më e madhe e trupi është e ekspozuar. Të dyja pjesët, ajo e sipërme dhe ajo e poshtme, lidhen me njëra- tjetrën nga një rrip fare i hollë. Ky emer iu vu në vitin 1967.
Shitëset: “Trendi i kësaj vere, lule dhe braziliana”
Dizajni
Njëngjyrëshe, me lule, me viza, me lule dhe viza bashkë, fruda. Në të gjitha ngjyrat.
E sidomos lule. Lule në rroba banje, lule në kapele plazhi, peshqirë, lule edhe në shapkat e plazhit. “Lulet janë rikthyer të pranishme mjaft fort në modën e këtyre viteve të fundit, por ka edhe vajza që frikësohen dhe largohen pikërisht nga lulet. Mendojnë se kësisoj rrobat e plazhit janë kineze dhe nuk i blejnë ato”, tregon Irma Çullahi, shitëse në një nga butikët tek rruga “Myslym Shyri” në Tiranë.
Top lista, mbathjet braziliane
Shitëset e butikëve tregojnë se klientet janë larguar disi nga trikini seksi dhe intrigues me lidhje bashkuese përpara të mbathjeve dhe reçipetave, e po kërkohen më shumë të ndara ose bust i plotë. “Këtë vit tërhiqen më tepër sidomos pas mbathjeve braziliane, prerjeve të vogla”, shpjegon A.Çitozi.
Me apo pa gurë e temina
Rrobat e banjës me gurë dhe temina e kanë humbur praninë e tyre të mëparshme nëpër vitrina. “Nuk janë prodhuar shumë, dhe nuk i kërkojnë më si më parë, edhe për shkak të çmimit më të lartë që ato kanë”, tregon A.Çitozi, një tjetër tregtuese e rrobave të banjës dhe aksesorëve të plazhit tek rruga “Myslym Shyri”.
Ngjyrat
Përdoren pa përjashtim të gjitha ngjyrat, por sidomos ato të forta, që trasmetojnë jetë dhe energji. “Dhe i pëlqejnë të gjitha llojet dhe të gjitha ngjyrat, por për rroba plazhi sidomos bojëqielli dhe blu”, shpjegon shitësja Irma Çullahi. (Shekulli)
Bikini modern është shpikur nga francezi Louis Réard në Paris më 1946.
Emri u mor nga grumbulli i Bikinit, në ishujt Marshall, në të cilat, në po të njëjtin vit Shtetet e Bashkuara të Amerikës bënin teste nukleare: Reard mendonte se hedhja në treg e rrobave të reja do të kishte efekte shpërthyese dhe plasës.
Modeli i Reard përpunonte punën e Jacques Heim, i cili dy muaj më parë kishte shpikur Atomin, (kështu quheshin rrobat e banjos të propozuara nga ai, për shkak të zvogëlimit të përmasave), i vlerësuar si kostumi i banjos më i vogël në botë. Reard e bëri Atomin edhe më të vogël, por fillimisht nuk arriti të gjente ndonjë modele që të guxonte ta vishte. Përfundoi duke marrë si modele Micheline Bernardini, stripstiste në kazinonë e Parisit
Bikini në kulturën moderne
Do të duheshin 15 vjet që bikini të pranohej në SHBA. Në 1951 bikinit ishin të ndaluara në konkursin Miss Bota. Në 1958, bikini i Brigitte Bardot në filmin “Zoti krijoi gruan” krijoji një treg për rrobat e banjos në SHBA dhe në 1960 kënga e Brian Hyland “Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini” i hapi rrugën blerjeve të bikinit. Më në fund bikini u bë popullor dhe në 1963 filmi “Beach party”, me Annette Funicello dhe Frankie Avalon ishte filmi i parë i një sërë filmash që e bënë bikinin një ikonë të kulturës pop.
Evolucioni i bikinit
Kohët e fundit, termi monokini u përdor për të treguar rrobat e banjos topless. Ndërsa bikini ka dy pjesë, monokini ka vetëm një pjesë (vetëm pjesa e mbathjeve).
Në vendet ku monokini është i përdorshëm, përdoret zakonisht (me pak shaka) termi bikini, i cili i referohet një veshjeje të përbërë nga dy elementë: mbathjet dhe kapelja. Emir monokini është “shpikur” nga Rudi Gernreich.
Një tankini është një kostum banjoje që ka një pjesë të sipërme më të mbuluar, nga ai i bikinit dhe me mbathje të njëjta me ato të bikinit. Një bikini “braziliana” është një version alternativë, më pak i mbuluar, në të cilin pjesët e poshtme (mbathjet) dhe ato të sipërme zvogëlohen në trekëndësha dhe lidhen me lidhëse.
Pjesa e poshtme e bikinit u zvogëlua më tepër në vitet ’70 me futjen e tangave braziliane, në të cilën pjesa e poshtme (mbathjeve) është e zvogëluar kaq shumë, sa nxjerr në pah gjithë pjesën e fund-shpinës.
Trikini janë rrobat e banjos me trup, por që pjesa më e madhe e trupi është e ekspozuar. Të dyja pjesët, ajo e sipërme dhe ajo e poshtme, lidhen me njëra- tjetrën nga një rrip fare i hollë. Ky emer iu vu në vitin 1967.
Shitëset: “Trendi i kësaj vere, lule dhe braziliana”
Dizajni
Njëngjyrëshe, me lule, me viza, me lule dhe viza bashkë, fruda. Në të gjitha ngjyrat.
E sidomos lule. Lule në rroba banje, lule në kapele plazhi, peshqirë, lule edhe në shapkat e plazhit. “Lulet janë rikthyer të pranishme mjaft fort në modën e këtyre viteve të fundit, por ka edhe vajza që frikësohen dhe largohen pikërisht nga lulet. Mendojnë se kësisoj rrobat e plazhit janë kineze dhe nuk i blejnë ato”, tregon Irma Çullahi, shitëse në një nga butikët tek rruga “Myslym Shyri” në Tiranë.
Top lista, mbathjet braziliane
Shitëset e butikëve tregojnë se klientet janë larguar disi nga trikini seksi dhe intrigues me lidhje bashkuese përpara të mbathjeve dhe reçipetave, e po kërkohen më shumë të ndara ose bust i plotë. “Këtë vit tërhiqen më tepër sidomos pas mbathjeve braziliane, prerjeve të vogla”, shpjegon A.Çitozi.
Me apo pa gurë e temina
Rrobat e banjës me gurë dhe temina e kanë humbur praninë e tyre të mëparshme nëpër vitrina. “Nuk janë prodhuar shumë, dhe nuk i kërkojnë më si më parë, edhe për shkak të çmimit më të lartë që ato kanë”, tregon A.Çitozi, një tjetër tregtuese e rrobave të banjës dhe aksesorëve të plazhit tek rruga “Myslym Shyri”.
Ngjyrat
Përdoren pa përjashtim të gjitha ngjyrat, por sidomos ato të forta, që trasmetojnë jetë dhe energji. “Dhe i pëlqejnë të gjitha llojet dhe të gjitha ngjyrat, por për rroba plazhi sidomos bojëqielli dhe blu”, shpjegon shitësja Irma Çullahi. (Shekulli)
No comments:
Post a Comment